Vanmorgen rond 7 uur werd ik wakker omdat de boegschroeven werden aangezet. Betekende dat we aan het aanleggen waren. Gisteren kregen we het scheepsjournaal waarbij tevens een brief zat van onze vertrektijd voor onze excursie. Eigenlijk was het geen excursie maar een activiteit. We zouden gaan zip linen. Of zoals ze hier aan boord het noemen: canouing. Je wordt dan in een harnas gehesen, twee rol controles en wat carabijnhaken, helm op en handschoenen aan, via twee kabels naar beneden. Van boom naar boom, via een platform over de toppen van de bomen van het regenwoud. We moesten ons 10:45 uur melden in de bar om vervolgens als groep te vertrekken. Maar zover was het nog niet.

Na een wederom stevig ontbijt gingen we van boord. Marjo had een stadstour geboekt, de andere zes gingen het oude SanJuanverkennen. Omdat het handig is een foto te maken van een stadsplattegrond als je er zelf geen bij je hebt, besloten we deze eerst te zoeken. Op het moment dat wij de foto wilde maken kwam een alleraardigste man naar ons toe om een papieren versie van de stadsplattegrond te geven. Hij vertelde ons waar we naar toe moesten gaan. Bijvoorbeeld de oude verdedigingswerken die de oude stad moesten bewaken voor aanvallen vanuit zee! Ook vertelde hij dat hij vroeger drugsdealer was geweest maar nu een restaurant runde.Toen wij hem vertelde wat wij gingen doen zij hij nog dat er vorige week nog een oudere vrouw was overleden tijdens het afdalen. Grandma didn't make it! Op aanwijzing van onze drugsbaron zijn we richting de oude verdedigingsmuren gelopen.

Rond 10 uur weer aan boord, tassen pakken en naar het verzamelpunt. Met een groep van 25 medeslachtoffers in een busje, op weg naar ons nieuw avontuur.

Over slechte wegen, wederom zonder stoplichten, kwamen we op de plaats van bestemming. Via bewaking werden we doorgestuurd. Na wat steile klimmetjes van de derde categorie, kwamen we op een terrein ergens in het regenwoud. Na onze gordels aangemeten te hebben gekregen gingen we met een skilift naar boven. Daar aangekomen moesten we een stukje lopen om bijde eerste afdaling te kunnen komen.Na de nodige instructies en check, check, dubbelcheck konden we onze eerste zipp line ervaring in de statuten bijschrijven. Een aparte ervaring moet ik zeggen. Hoog boven de grond, in een best wel pittige snelheid, roetste je van boom (platform) naar platform. Heel apart om mee te maken. Het remmen vonden de meesten welk het engste. Door met je handpalm geleidelijk op de kabel te drukken remde je af. Was in eerste instantie wel wennen. Iedereen heeft de tocht met goed gevolg afgelegd. In totaal hadden we 8 lijnen in ons parcours. Super ervaring. Smaakt naar meer.

Rond 3 uur waren we terug op de boot. We zouden rond half vijf vertrekken. De meesten hadden trek gekregen, dus gingen we snel wat eten. Na het eten snel naar het hoogste dek om te zien hoe we vertrokken vanuit de haven van Puerto Rico. Op naar de volgende stop: Nassau. Maar daarvoor moeten we wel een hele dag op zee overbruggen.

Tot morgen.